بازهم روزمعلم شد!!!! عجب روزیه؟ 
روزی که ما معلمان یک روز در عمرمان خوشحال می شویم .البته هرچنداین خوشحالی با خرج خودمان است .
مثلا فرزندمان برای مازیرپیراهنی تایلندی ، وعیال محترمه نیز پیراهنی از جنس پارچه اعلای چینی وفرزندحقیروکوچکمان که یک سال واندی سن دارند جورابی از جنس پلاستیک اعلای هندی به عنوان کادوی روز معلم برای ما گرفته اند .
ما که با خرید جنس خارجی مخالف بودیم دندان بر زبان گذاشته تا کام آنها تلخ نگردد.ولی در اندیشه خود معذب بودیم!
مخلص کلام اینکه ما خوشحال شدیم که خانواده واطرافیان به فکر این حقیر هستند. اما این خوشحالی دو،سه ساعتی دوام نیاورد چونکه اهل منزل کلهم اجمعین ویک صدا مطالبه پول کادوها را کردند
واز آنجا که اواسط برج می باشد وخزانه خالیست ،درگیری شدیدالحنی درگرفت .
حتی آن طفل صغیر نیز لب به سخن گشود ومعترضانه فرمودند این چه وضعشه ؟!!
(چقدرشاخدار)
بله عزیزان این حقیر در این فکربود که اگر منِ معلم درست تعلیم می دادم ومدیریت آموزشگاه ها را در سطح کلان از ابتدا به دست می گرفتم وکاربه کاردان سپرده شده بودالان وضع ایران اینطور نبود وما مجبور نبودیم از چین وتایلند و...جنس به قیمت گزاف واردکنیم .
اگردرست تربیت کرده بودیم الان سوداگری در ایران نبود و........
اگردرست تربیت کرده بودیم الان در منزل شورش ودرگیری نبود.
مخلص کلام آقاجان ماروز معلم رانمی خواهیم! باید به کی بگیم ؟
البته اگر ماه معلم بشود ماشاید در گفته خودمان تجدید نظری خواهیم کرد.
خواستیم نوشته طنزی بنویسیم ببین چی شد ؟!!شدیم مثل این مداحهای خودمان که معلوم نیست دارن روضه می خوانند یا مولودی ؟
خلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاصــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه
روزت مبـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــارک معلم گرامــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی
روزت مبــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــارک معلم گرامـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی